Dag Thailand, tot de volgende keer!

Jaja heel stiekem ben ik 'al lang' niet meer in Bangkok, maar Thailand verlaten zonder afsluitend berichtje voelt ook zo raar!

Even hard nadenken, want het voelt allemaal al weer zo lang geleden (en ik loop 2 weken achter met het schrijven van mijn dagboek dat ik tot nu toe zo goed heb bijgehouden, dus ik kan het ook niet opzoeken..) Zaterdagavond, de nachttrein naar Chiang Mai! De reis begon al goed toen ik hoorde dat er achter mij twee Nederlanders zaten. En die waren maar aan het praten en het praten, en aan het vragen hoe pittig het pittige eten was, en hoe niet-pittig het niet-pittige eten en of er ook iets tussenin zat. En of het fruit bij het ontbijt wel echt vers was, en wat voor soorten fruit. Enz. Vervolgens begonnen ze ruzie te maken over de 200 euro die ze in 2 dagen hadden opgemaakt (waar ik 10 dagen mee kan doen, en dan ook het vervoer kan betalen) en waar dat wel niet gebleven was. Gezellig dus. Helemaal toen ze daarna naast me kwamen zitten. Om 8 uur besloten de conducteur-achtige mannen dat het tijd was om de bedden op te maken, en aangezien de bedden gemaakt worden van de stoelen, betekent dat dat je niet meer kunt zitten. Nu had ik om geld te besparen een bovenbed genomen in plaats van een onderbed, wat ik volgende keer niet meer doe, want het bed is niet alleen veel smaller, maar het heeft ook geen raam en het plafond is zo laag dat je er ook echt alleen in kunt liggen. En om 8 uur was ik nog niet echt moe. Maar deze conducteurs mochten mij blijkbaar wel want ze maakten voor mij een nieuw plekje om te zitten, ik mocht m'n telefoon in de keuken opladen, ze kwamen die avond minstens 5 keer vragen of ik nog iets wilde drinken (terwijl de rest van de coupe pech had), en ze kwamen langs voor een gezellig praatje! Ook de Nederlanders vielen uiteindelijk wel mee. Heb nog erg kunnen lachen toen de vrouw zei 'weetje, er zijn ook van die dingen die heten guesthouses, die zijn echt veel goedkoper dan hotels!' Duh. De volgende ochtend kreeg ik weer een VIP plek, zodat ik m'n telefoon, die weeer aan de oplader lag (ik ben bang dat hij het niet meer zo lang vol gaat houden..), in de gaten kon houden. Aardige mensen.
Ja weer in Chiang Mai! Besloten om naar het guesthouse te gaan waar ik de eerste keer bij Catherine heb gelogeerd, en waar ik de tweede keer mijn tas mocht laten staan, omdat de mensen daar zo vreselijk aardig zijn. Eerst maar even ontbeten, en toen Catherine een berichtje gestuurd op facebook dat ik in Chiang Mai was, maar ik ging er eigenlijk wel van uit dat ze het niet zo lezen, en dan zou ik haar heeeeel toevallig moeten tegenkomen, want ze zou naar een ander guesthouse verhuizen. Maar toen ik terugkwam in het guesthouse stond ze daar! Toevallig! Samen naar een waterval gegaan om wat te zwemmen (wat helaas niet kon, maar het was een mooi plekje) en daar heb ik eigenlijk de hele dag eerst met haar en later zonder haar gezeten. Lekker genoten! 's Avonds heb ik nog even m'n been gebrand aan de uitlaat van een scooter, zodat ik na mijn geinfecteerde muggenbulten, nu een brandwond op m'n been heb. Maar dat is niets vreemds, want half Thailand loopt daarmee rond. Als ik ergens stond of liep of zat, en iemand zag het, zei hij: 'Oooh! Motobike!' en dan liet hij een litteken zien dat ook daardoor veroorzaakt was. Ben ik toch nog een beetje Thaiser geworden, ook leuk!
Maandag een vreselijk luie ochtend gehad, en ook een luie verdere dag trouwens. Gewoon lekker rondgelopen door deze heerlijke stad, ik ben echt dol op Chiang Mai! 's Avonds met Catherine gegeten en m'n tas ingepakt. Want dinsdagochtend ben ik (langzaam) richting het busstation gegaan, en heb ik de bus naar Sukhotai genomen. 5 uur later kwam ik daar aan. 5 uur maar, want inmiddels stelt dat niet echt veel voor. (komt goed uit, want zo is 3 uur naar Groningen een eitje!) Opgehaald door iemand van het 'Sila Resort', een heel gezellig hostel met hele mooie kamers, maar wel verder van het centrum dan verwacht. Bovendien ging het 's avonds regenen, dus de nachtmarkt zat er helaas niet in. Woensdag ben ik na een heerlijk ontbijtje (ik ben verslaafd geraakt aan muesli met yoghurt en fruit) naar de bus gebracht, natuurlijk op een scooter. De bus die mij naar de oude stad, de oude hoofdstad van Thailand, bracht; 'Sukhotai Historical Park'. Een fiets gehuurd en lekker rondgefietst langs alle oude tempels; een soort Forum Romanum, maar dan groter, en helaas zonder veel uitleg. Halverwege mijn tocht begon het te regenen, maar aan regen ben ik inmiddels wel gewend aan geraakt! Na een paar uur had ik het park wel gezien, en ben ik teruggegaan naar de nieuwe stad. Mijn hostel zou ongeveer 5 minuten lopen zijn, maar het was een half uur, waardoor ik om 5 voor 2 oververhit aankwam, omdat ik om 2 uur met een taxi naar het busstation gebracht zou worden. Maar het ging allemaal goed, ook al ging de bus ook nog eens al om 14.10 in plaats van 14.30 zoals ze me de dag ervoor verteld hadden... Ik heb het gered! Om kwart voor 6 stopten we ergens bij een soort restaurantje, en iedereen stapte uit, dus ik ook maar, en toen bleek dat je met je busticket eten kon halen, dus we hadden een half uur pauze, grappig en onverwacht! Terug in de bus was ik mijn portemonnee kwijt, waardoor de hele bus moest wachten, en de buschauffeurs buiten gingen helpen zoeken.. Hij zat gewoon in mijn tas, oeps! Om half 9 aangekomen in Bangkok, waar ik meteen overspoeld werd door taxichauffeurs, die ik dus heel snel ging ontwijken. Iemand die me een motorbiketaxi aanbood, en me maar achterna bleef lopen, ook al had ik gezegd dat ik met zo'n grote tas echt niet op zo'n ding ga zitten (niet nog een keer, in ieder geval). Maar in het 'No thank you' zeggen, ontwijken en weglopen ben ik inmiddels wel goed geworden. Een tuktuk chauffeur heeft me uiteindelijk naar een hostel gebracht, terwijl ik vreselijk bang achterin zat, want deze meneer reed echt als een gek. Maar na nog een tochtje over de drukke Koh San Road ben ik uiteindelijk, voor de laatste keer in Thailand, heerlijk in slaap gevallen.
Donderdag had ik gelukkig tijd zat. Ontbijtje (muesli met yoghurt en fruit...), tas inpakken en nog maar een pakje met spullen naar huis gestuurd. Om 2 uur werd ik samen met wat anderen met een busje naar het vliegveld gebracht, waar ik om kwart voor 3 aankwam, terwijl ik pas om kwart over 3 kon inchecken. Heerlijk is het hier, dat als je binnenkomt, er meteen allerlei mensen naar je toekomen om te vragen waar je heen moet, en je de weg wijzen. het inchecken ging goed, de paspoortcontrole ook (ik was nog even zenuwachtig vanwege mijn aangepaste visum) en na nog een tijdje wachten ben ik met ongeveer een half uur vertraging om 18.40 Thaise tijd weggevlogen. Dag Thailand, zeker weten tot een volgende keer!

Die nacht ongeveer een half uur geslapen, want ik zat tussen twee mensen in, dus kon niet lekker liggen, en om half 2 Thaise tijd was het alweer tijd voor het ontbijt.. Ik heb genoten van de films 'Bride War', 'Harry Potter II' en een aflevering van Frasier, maar ik had toch liever wel geslapen.
Gisterochtend om 6.30 lokale tijd aangekomen in Sydney! Daar werd ik met open armen ontvangen door de vriendelijke Australiers.. Maar niet heus. Nee, zodra ik het vliegtuig uitkwam miste ik de Thaise mensen al, met hun eeuwige lach. Chagrijnige mensen, die boos vragen waarom ik op mijn arrivalcard geen adres in Australie heb opgeschreven (omdat ik dat niet heb). 'Maar waar ga je vannacht dan slapen?' Weet ik niet. 'Heb je nog geen idee?' Nee. 'Ga je op bezoek bij mensen waar je het adres van hebt?' Nee. 'In welk gedeelte van Sydney ga je slapen?' WEET IK NIET. Nee, na een half uur slaap had ik hier niet zo veel zin in. Maar ik heb keurig volgehouden. Ook toen ik in 3 rijen moest omdat ik mijn arrivalcard naar waarheid had ingevuld, en was vergeten m'n bergschoenen voor vertrek schoon te maken. Ze zijn hier nogal panisch als het gaat om het binnenbrengen van nieuwe ziekten, dus ik moest nog een half uur wachten tot mijn schoenen helemaal schoongemaakt waren. (want ze werden wel voor mij schoongemaakt.) Nou, zo mooi schoon waren ze niet eens toen ik ze 4 jaar geleden uit de winkel haalde, dus eigenlijk wel mooi meegenomen! Dus wie zin heeft om in korte tijd veel rijen en veel Australische mensen te zien, schone schoenen wil en bovendien tijd over heeft; neem hele vieze schoenen mee. Ja en toen kwam ik door de deuren, waar natuurlijk niemand me stond op te wachten. Ik was niet zo geweldig goed voorbereid, heb wel een paar pogingen gedaan, maar het is heel lastig om in Thailand al met je hoofd in Australie te zitten. Dus daar aangekomen had ik geen idee wat ik moest doen. Eerst maar eens even gaan zitten met m'n Lonely Planet en een hostel gezocht. Een paar uur later, toen ik weer een beetje logisch kon nadenken, heb ik een balie gevonden voor busjes die naar het stadscentrum gaan. En toen ben ik dus voor mijn hostel afgezet. Natuurlijk nog even twee uur wachten tot ik in mijn kamer kon. Rondgelopen in de buurt, met mijn lange spijkerbroek (die ik 2,5 maand niet aangehad heb), dichte schoenen en mijn trui. Mijn enige warme kleren, en aangezien het hier vreselijk koud is (een graad of 18) zal ik nog wel wat meer nodig hebben. Even gezocht, maar afgeschrikt door de hoge prijzen. Nee, een twee persoonskamer voor 4 euro bestaat hier niet. Een flesje water voor 15 cent ook niet. Een uur internet voor 30 cent? Nee sorry. 's Avonds vroeg gaan slapen, want dat had ik de nacht ervoor dus niet gedaan. Er slaapt een vrouw in mijn kamer die toen ik een beetje ongemakkelijk reageerde toen ze over haar huis vertelde, meteen boos zei 'Oh, you think it is strange to live in your car??' Bovendien is ze in de overgang, en vond ze het nodig daarover aan mij te vertellen, dus wilde ze de airco heel hard. Heb dus onder twee hele dikke dekens geslapen.

Vanmorgen om half 10 wakker geworden, snel even naar de badkamer want het ontbijt hield om 10 uur op. Toen ik terugkwam uit de badkamer, werkte mijn sleutelkaartje niet meer. Aan de schoonmaakster gevraagd of ze de deur open kon doen, die haalde er iemand anders bij. Die probeerde met mijn kaartje de deur open te doen, en dat werkte niet (nee, dat had ik zelf ook al door) toen moest ik wachten op de hotelmanager, die mijn kamer opendeed. Maar toen had ik het ontbijt al gemist.

En nu. Ja. Ik voel me nog niet echt op m'n plek hier in Sydney. Vreemd eigenlijk, dat het hier zo op Europa lijkt en dat het toch zo raar aanvoelt. Ik ben dol op Thailand en op de mensen, en het duurde even voor ik het snapte, maar ik voelde me er echt thuis! Australie heeft ook hele mooie en leuke en andere dingen, ik moet ze alleen nog wel ontdekken. Maar...Het kan eigenlijk ook niet anders, na 2,5 maand in Thailand je in 1 dag al op je gemak voelen in een heel ander land. Was het maar waar.
Maar goed, minder leuke momenten horen bij deze reis. Ik weet zeker dat ik over 5 weken heel graag langer hier zou blijven. Ik vind mijn weg hier wel, het heeft alleen nog wat meer tijd nodig!

Straks dus eerst maar op pad om warmere kleren te kopen, en de straten van Sydney te verkennen.

Hoop dat het niet al te zielig klinkt allemaal, want de laatste dagen Thailand waren echt heerlijk! Dus Thailand, tot de volgende keer!

xx Pipi