Terug in Leiden

Hallo allemaal,

na een reis van ongeveer 15 uur ben ik gisteren weer thuisgekomen!

Ook de laatste dagen waren heel erg leuk. Vrijdagavond uitgeweest met Julia en haar vrienden. Was heel gezellig, heb leuke mensen ontmoet! Iedereen die ik gesproken heb, niet alleen in Polen trouwens, vroeg mijn mening over het Nederlandse drugsbeleid. De wereld heeft echt een goed beeld van ons land!

Zaterdagochtend had Julia pianoles. Toen ik na een douche even m'n tas aan het inpakken was, klopte haar vader op de deur. Hij spreekt geen Engels, en zei dus 'Petit dejeuner?'. Samen met hem ontbeten en in het Frans (!!) geprobeerd te praten. We begrepen elkaar wel, maar het valt toch tegen hoeveel ik van 4 jaar Franse les heb onthouden! Het was in ieder geval wel grappig. Toen Julia terug was zijn we met de auto naar een paar steden en dorpjes in de buurt gereden. We hebben een paar kastelen bezocht; niet echt lang in de kastelen zelf geweest, want er was binnen eigenlijk niks te zien. Maar natuurlijk een paar foto's gemaakt, en overal een mooi uitzicht! We hebben vooral in de auto gezeten en het was hartstikke leuk, over al de plaatsen waar we langsreden kon Julia's vader wat vertellen, en Julia vertaalde het; haar vader spreekt namelijk Pools, Russisch en dus een beetje Frans, niet echt de ideale talen om in te communiceren. Maar het werkte heel goed en het was heel leuk! Om ongeveer 4 uur waren we thuis, en hebben avondgegeten; dat is daar een normale tijd. Een typisch Pools gerecht, waarvan geen vertaling in het Engels bestaat, dus wat het was weet ik nog steeds niet. (Maar het was lekker). Julia wilde graag m'n foto's zien, en ik heb een gedeelte laten zien (niet allemaal, ik heb er in totaal namelijk 1390 gemaakt. Dat wordt nog een hoop uitzoekwerk) Daarna besloten we om 's avonds naar de film te gaan. Na alle films te hebben vergeleken besloten we naar 'Slumdog Millionaire' te gaan. Het was even wennen, omdat ik natuurlijk niet op de ondertiteling moest letten, en dat deed ik steeds wel. Maar ik begreep het en het was een mooie film. Terug thuis nog even gezellig gepraat, wat we het hele weekend heel veel gedaan hebben: we raakten gewoon niet uitgepraat!

Zondag stapten we om 9 uur in de auto, naar Warschau! Daar wilde ik graag heen, en dat heb ik haar een keer verteld. Ik wist alleen niet dat het 200 km rijden was, oeps. Maar zij vonden het ook leuk en ik heb dus weer een tijd met Julia en haar vader in de auto gezeten. Maar alweer heel leuk en haar vader weet echt heel veel van de omgeving! Eerst zijn we gestopt in het geboortedorp van Chopin, waar ook zijn zomerhuis staat. Het huis zelf was gesloten maar we konden wel in de tuin alle beelden bekijken; en foto's maken natuurlijk!
In Warschau zijn we eerst naar een Paleis met een groot park eromheen gegaan. Mooi paleis, en een heel groot park, met een bekend beeld van Chopin dat ik natuurlijk moest zien (In Polen zijn ze namelijk heel trots op 'hun' componist!) We hebben een tijdje lekker rondgelopen, en daarna zijn we met de auto naar het centrum gegaan. Een ander groot en mooi paleis bezocht, met heel veel Nederlandse schilderijen. Warschau is heel anders dan ik had verwacht. Het is echt een hele mooie stad, met hele leuke huisjes en mooie gebouwen. Alle huizen zijn heel erg verschillend, en hebben hele mooie versieringen in allerlei kleuren. En het was ook nog mooi weer. Ze hebben de goede dag gekozen, want in Torun heeft het zondag de hele dag geregend. Geluk!
Ook in Warschau hebben ze me voorgesteld aan een typisch Pools gerecht, waarvan ik de naam natuurlijk niet onthouden heb, maar het was heerlijk! Na een wandeling langs mooie belangrijke gebouwen, onder andere oude en nieuwe regeringsgebouwen, moesten we weer terug naar de auto; we moesten natuurlijk nog terugrijden. Nou zijn de wegen in Polen niet geweldig. En de Polen zelf rijden als gekken. (90 in het centrum van de stad is echt geen uitzondering) Maar als ze dan ook nog aan de weg werken, waardoor al het verkeer (in twee richtingen) over 1 strook moet, duurt het wel erg lang om thuis te komen. Maar Julia en ik hebben lekker geslapen. Terug thuis moest ik wel echt uitzoeken hoe de treinen reden. Het was vrij onmogelijk, want zoals ik al eerder gezegd heb; de treinen in Polen rijden onlogisch en onregelmatig. Maar Julia's vader heeft me heel goed geholpen bij het zoeken en reserveren van de stoel.

Maandagochtend was het weer vroeg; de wekker ging om 5.30. Ontbeten, al m'n spullen gepakt en afscheid genomen. Julia's vader heeft me naar het station gebracht, en om 7.06 vertrok de trein; naar Kutno (een andere stad in Polen). Op dat station was niets. Geen bordjes, geen aanwijzingen, alleen een oud gebouwtje, waarvan ik dacht dat het gesloten was. Maar er kwamen wel mensen uit, dus ben ik toch maar even binnen gaan kijken. En ja hoor, daar waren twee kaartverkoopbalies. Maar geen borden waarop stond hoelaat en vanaf welk spoor de treinen vertrokken. Daarom maar gevraagd aan de balie en ik was heel blij toen ik hoorde dat er inderdaad een trein naar Berlijn vertrok om de tijd die we op internet gevonden hadden. De reis naar Berlijn duurde ongeveer 5 uur. De aankomst was gewoon lachwekkend. Vertrekken uit Kutno, een station met niks, en aankomen op 'Berlin Haupsbahnhof'; een heel groot nieuw en mooi station met elke winkel die je maar kunt bedenken en overal duidelijke borden. Dat was dus ook niet echt ingewikkeld. Daar heb ik een trein direct naar Schiphol genomen. Het was dus niet meer ingewikkeld, want Duitsland en Nederland zijn voor mij natuurlijk heel duidelijk. Het was alleen lang. Weer van half 3 tot kwart over 9 in de trein gezeten, dus toen ik gisteravond thuiskwam was ik behoorlijk moe.

Het is wel vreemd om weer thuis te zijn! Maar ook wel heel leuk natuurlijk! Ik ben nu rustig bezig met uitpakken en foto's bekijken (en dat duurt dus lang!)
Daarna ga ik mijn volgende reis voorbereiden; op 10 april vlieg ik naar Thailand. Voor nu even het laatste bericht, maar in Thailand zal ik weer verder schrijven!

xx Pipi