Hallo Sydney!

Lieve mensen!

Dit berichtje komt wat later dan ik gepland had, maar ik heb gewoon al zoveel gedaan dat ik er niet eerder tijd en energie voor had.
Hoe dan ook, ik ben er! :) Na maanden van voorbereiding en vervolgens een reis van ruim 40 uur, ben ik donderdagmiddag om een uur of 1 (plaatselijke tijd, dat is 8 uur later dan in Nederland) aangekomen in het Wake Up! Hostel. In Sydney dus! Het is allemaal nog wel vreemd, maar dat went vanzelf. Ondanks wat vermoeidheid gaat het allemaal goed!

Voor alle mensen die mijn vorige reis ook trouw gevolgd hebben; welkom terug!:) Als je geen mailtjes meer wilt ontvangen van deze blog kun je je afmelden ergens op deze site. Voor alle nieuwe mensen; welkom! Voor jullie een waarschuwing vooraf; ik heb de neiging om alles op te schrijven wat er hier gebeurt, en dat maakt dat de verhalen soms nogal lang (en saai) worden. Je mag gewoon afhaken halverwege, geen probleem!

Tsja het was nogal een reis. Dinsdag op Schiphol afscheid genomen van allemaal lieve mensen die me kwamen uitzwaaien. Een lastig moment natuurlijk, maar ik heb mezelf snel weer bij elkaar geraapt om te ontdekken waar mijn gate was. Tijdens het wachten op het boarden de eerste kaartjes opengemaakt; wat een fantastisch idee van jullie, Groningse vriendinnetjes, die kaartjes maken me echt blij! :) In het vliegtuig bleek dat ik naast twee aardige Nederlanders mocht zitten, én dat er genoeg films in dat kleine schermpje zaten om mij tijdens deze reis te vermaken. De Chinezen hebben een nieuwe kant van zichzelf laten zien; vliegen met China Airlines is namelijk helemaal prima! (Al heb ik in het vliegtuig geleerd dat China Airlines de nationale maatschappij van Taiwan is. Is er iemand die dit wel logisch vindt?) Hoe dan ook, de vlucht van 11 uur verliep goed, ik heb lekker geslapen en lekker rijst gegeten. En natuurlijk Johnny English en Letters to Juliet gekeken.
Geland in Bangkok; daar had ik een overstap van 2,5 uur. Moe natuurlijk en ik was liever gewoon maar doorgevlogen, maar het was ook wel leuk om weer even een stukje Thailand te zien! We landden in Thailand om half 1 's nachts, maar de Thai vonden blijkbaar dat het al half 7 's morgens was. Tijdsverschil is echt heel vreemd.. Nou na een paar uur wachten weer doorgevlogen naar Taipei. Daar had ik 11 uur de tijd, dus ik had besloten om de stad in te gaan.

Ik zou gaan meeten met 'Sam', die woont in Taiwan en die heb ik 3 jaar geleden tijdens het reizen in Parijs ontmoet, dus ik had maar even contact opgenomen, wel zo leuk! Het contact met hem verliep alleen niet zo soepel (of ik het nou niet begreep of hij niet weet ik niet zeker, al heb ik daar natuurlijk wel een mening over). Na een hoop mislukte belpogingen (ik moest een tollfreenumber bellen, en ik kreeg steeds een Taiwanese vrouw aan de telefoon die ik dus niet kon verstaan, en ook een keer een meisje dat maar bleef vragen 'Who are you?!?!', dus dat was ook niet goed). Toen heb ik het maar opgegeven, en ben ik zelf de stad in gegaan. Nou in Taipei was het dus 38 graden, en chaotisch, en ik snap de taal niet, dus dat ging maar moeilijk. Ik had wat dingen opgezocht in de Lonely Planet (die ineens in de brievenbus lag; wie het ook was, enorm bedankt!) maar ik had veel moeite met het vinden van de weg, dus ik heb maar gewoon rondgelopen. Ook leuk! De weg terug naar het vliegveld vinden bleek niet eenvoudig. Op de heenweg was ik met de bus afgezet bij 'Main station'. Naief als ik ben dacht ik dat de bus daar dus ook wel weer zou vertrekken. Niet dus. Zoals altijd ging ik ruim op tijd op zoek naar de bus en buskaartje, maar goed ook. Ik vroeg aan mensen waar ik heen moest. 'Outside', 'next door', 'in this building'(begeleid door een afbeelding). Het hielp niet echt. Ze zeiden dat ik naar het busstation moest (ik dacht dat ik daar was, maar blijkbaar dus niet). Ik vond bordjes, en die leidden me door een compleet winkelcentrum heen. Na ruim 10 minuten lopen door kleren en tassen en andere zooi was ik bij het busstation. Dus ik vroeg het maar weer even. Nee, nu was ik op het verkeeeeerde busstation (????). Ik moest naar Busstation west A of zoiets. Ik kreeg een soort van kaartje mee en moest maar even zoeken. Nou gelukkig vond ik na een tijdje een groep chinees-achtigen die me naar het goede busstation gebracht hebben. Dat duurde dus ruim een uur. Nou goed, op het vliegveld moest ik van een mevrouw in de rij om in te checken (maar ik was al ingecheckt, had geen bagage en al wel een boardingpas.) De vrouw achter de balie vertelde mij dat. En ze zei naar welke gate ik moest. Nou dat wist ik dus al want dat stond op mn boardingpas. Duh. Nouja op een gegeven moment zat ik weer in het vliegtuig, naast een Nederlands meisje, was gezellig, al zijn we allebei snel in slaap gevallen.

Nou ik kan nog wel allemaal interessante dingen over de vlucht vertellen en de turbulentie en dat de koffie uit de kopjes vloog, maar ach ik typ altijd al zo veel dus dat zal ik jullie voor de verandering eens besparen.

Donderdagochtend rond 11 uur in Sydney geland. Ik had van de vorige keer geleerd dat je die Arrival kaart beter niet naar waarheid in kunt vullen, maar gewoon moet zeggen wat ze graag willen horen. Dus deze keer heb ik niet ingevuld dat ik op een boerderij was geweest en niet dat ik vieze schoenen bij me had en ik heb ook braaf een adres ingevuld. Toen gingen al die douane dingen ineens een stuk sneller. Mn tassen waren ook gewoon aangekomen, dus voor ik het wist stond ik al buiten. Met een shuttlebus naar het hostel, en zo zat ik supersnel ook al in mn kamer!
Beetje in de war natuurlijk, besloot ik dat ik maar gewoon naar buiten moest gaan. Vorige keer zat ik ook in dit hostel en ik wist dus nog wel een beetje de weg. Ik wist vooral dat als ik 'George Street'(naast het hostel) uit zou lopen, ik vanzelf bij Harbour Bridge en de Opera House zou komen. Nja dat is leuk, dus dat heb ik gedaan. Toen kreeg ik bericht van Dania, een duits meisje dat ook in Groningen studeert en nu ook vanuit de RuG als exchange student in Sydney is. We hebben elkaar ontmoet bij de haven en samen wat rondgelopen. Om 7 uur zaten we allebei weer uitgeput in onze kamers, om snel te gaan slapen. Helaas was ik van 1 tot 4 wakker (iets met Jetlag en dat je ineens aan de andere kant van de wereld bent ofzo) maar daarna weer lekker geslapen.

De volgende ochtend (= middag) ben ik samen met Dania naar de universiteit gegaan. Eens even een kijkje nemen en wat informatie regelen. WAUW:D Wij gaan naar een soort Harry Potter universiteit!! Echt te leuk, super mooie gebouwen en een gigantische campus. We hebben zelfs een uitvouw kaart van het universiteitsterrein :) Overal zijn desks met mensen om je te helpen, dus zo kregen we informatie over zorgverzekering, het orientatieprogramma, housing en allerlei andere dingen. We waren erg onder de indruk van de universiteit. Voor de universiteit is een park met daarin een zwembad. Hoe cool is dat! :)
Rondgelopen in een wijk naast de campus, echt heel erg leuk. Boodschappen gedaan en gekookt, en toen even in onze kamers uitgerust. Want 's avonds was het feest! Het hostel vierde haar 10jarig bestaan, en dat wordt gevierd met gratis bier en wijn in de bar onder het hostel. Wat erg gul is, want een biertje kost ongeveer €4,70. Welkom in Australie. We hebben allerlei mensen ontmoet en samen met onze nieuwe vrienden een gezellige avond gehad!
Een latertje ook, want we zijn om 6 uur meteen maar doorgegaan naar het ontbijt. Daarna lekker gaan slapen.

Jullie zullen begrijpen, vandaag heb ik niet zoveel gedaan. Gelopen naar Hyde Park, waar ik (net als 3 jaar geleden) weer een trouwerij zag bij de kerk die daar staat. En ik heb het MasterChef Restaurant gezien, ook leuk! Net samen met Dania gegeten ergens in een soort cafe, waar niemand ons kwam bedienen, omdat je blijkbaar bij de bar moet bestellen. Duurde even voor we daar achter gekomen waren. Wij vonden het maar raar dat niemand de bestelling op kwam nemen. Zij vonden het waarschijnlijk maar raar dat wij maar aan een tafeltje bleven zitten zonder iets te bestellen.

Een heleboel nieuwe indrukken hier dus. Australiers zijn echt tof, alleen het accent is al geweldig. Wat minder geweldig is, is dat ze hier dus links rijden. En dat we dus al een paar keer een bijna aanrijding hadden doordat we dachten dat we voor de auto aan de kant gingen. Maarja je moet dan dus aan de rechterkant gaan lopen. Of juist links. Nja zoiets dus. Het is maar gek.

Dus, ik heb het helemaal naar m'n zin hier! Er moeten nog wel wat dingen gebeuren (met name een kamer zal ik wel moeten vinden), maar ik doe het rustig aan. Het is tenslotte ook nog weekend nu.

Nou, voor wie het volgehouden heeft, bedankt voor het lezen, en tot de volgende keer maar weer!

xx Pipi